جزئیات جدیدی از سیاره K۲-۱۴۱b منتشر شد
سیاره ای با باران های سنگی و اقیانوس های تشكیل شده از گدازه
به گزارش دیجیتالر در سیاره فراخورشیدی سنگی داغ ˮK۲-۱۴۱bˮ كه صدها سال نوری با ما فاصله دارد، اقیانوس ها از گدازه های مذاب تشكیل شده اند، بادها با سرعت فراصوت می وزند و بارانی از سنگ بوجود آمده است.
به گزارش دیجیتالر به نقل از ایسنا و به نقل از سی بی اس نیوز، بر اساس مطالعه جدیدی که در مجله" Monthly Notices of the Royal Astronomical Society" انتشار یافته است، دانشمندان دانشگاه "مک گیل"، "دانشگاه یورک" و "موسسه آموزش علوم هند" جزئیات جدیدی از یکی از سیارات گدازه ای که کشف کرده اند، فاش کردند. سیاره ای که به قول آنها در فاصله بسیار نزدیک به دور ستاره میزبان خود می چرخد و قسمت اعظم آن هم از اقیانوس های روان گدازه ای تشکیل شده است.
دانشمندان این مطالعه دریافته اند اتمسفر و چرخه آب و هوایی سیاره فراخورشیدی K۲-۱۴۱b بسیار عجیب است و به نظر می آید این سیاره فراخورشیدی هم اندازه زمین دارای یک سطح، اقیانوس و جو است که همه آن هم از همان مواد تشکیل دهنده یعنی سنگ ها ساخته شده اند.
"گیانگ نگوین" (Giang Nguyen)، نویسنده اصلی این مطالعه اظهار داشت: این مطالعه برای نخستین بار به پیشبینی شرایط آب و هوایی K۲-۱۴۱b پرداخته است که بررسی این سیاره که صدها سال نوری از ما فاصله دارد، با تلسکوپ های جدیدی مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب به سادگی قابل شناسایی است.
دانشمندان هنگام تجزیه و تحلیل الگوی درخشش/روشنایی این سیاره دریافتند که حدود دو سوم این سیاره نور روز همیشگی را تجربه می کند. نزدیکی K۲-۱۴۱b به ستاره اش از نظر گرانشی سبب قفل شدن آن سیاره در جای خود می شود که این مورد هم به آن معناست که آن طرف سیاره همیشه رو به ستاره مذکور است. این قسمت سیاره گرم و سوزان است و دمای آن به بیشتر از ۵۴۰۰ درجه فارنهایت می رسد و آنقدر گرم است که نه تنها سنگ ها را ذوب می کند، بلکه آنها را هم بخار کرده و فضای عجیب و نامساعدی بوجود می آورد.
"نیکولاس کووان" (Nicolas Cowan)، یکی از نویسندگان این مطالعه اظهار داشت: یافته ما به این مفهوم است که جو سیاره مذکور احیانا کمی فراتر از ساحل اقیانوس ماگما گسترش یافته که این مورد مکان یابی آن با تلسکوپ های فضایی را آسان تر می کند.
دیگر بخش های این سیاره در تاریکی آخر ناپذیری پوشانده شده و به دمای بسیار سرد منفی ۳۲۸ درجه فارنهایت رسیده است.
در چرخه آب زمین، آب تبخیر می شود، در جو بالا می رود، متراکم می شود و همانند باران به سطح زمین برمی گردد. حالا این فرایند را در سیاره K۲-۱۴۱b تصور کنید که در آنجا به جای آب، فقط سنگ هایی برای انجام این فرآیند موجود هستند.
سدیم، سیلیسیم مونوکسید و سیلیسیم دی اکسید موجود در K۲-۱۴۱b به بخار مواد معدنی تبخیر می شوند و آنها هم توسط بادهای فرا صوت که سرعت آنها بیشتر از ۳ هزار و ۱۰۰ مایل در ساعت است، به سمت تاریک سیاره منتقل می شوند. از آنجا سنگ ها هم همانند باران به درون اقیانوس ماگما با عمق ۶۰ مایل می بارند.
دانشمندان گفتند این چرخه به اندازه چرخه روی زمین ثابت و پایدار نیست. حرکت جریان اقیانوس ماگما از سمت شب به سمت روز آهسته تر است و محققان پیشبینی می کنند که ترکیب مواد معدنی با گذشت زمان تغییر خواهد نمود و در نهایت هم سطح و جو سیاره کاملا تغییر می کند.
دانشمندان امیدوارند با پرتاب تلسکوپ فضایی جیمز وب در سال ۲۰۲۱ اطلاعات بیشتری درباره این سیاره به دست آورند. تلسکوپ فضایی "جیمز وب" جایگزین تلسکوپ فضایی هابل خواهد بود. تلسکوپ جیمز وب با اندازه ای بزرگ تر و قدرتی بالاتر و البته هدف هایی متفاوت در حال آماده شدن است. این تلسکوپ دارای آینه ای عظیم است که بر قدرت رصدگری آن می افزاید و بعلاوه نسبت به هابل دورتر از زمین مستقر خواهد شد. بودجه ۸.۸ میلیارد دلاری تلسکوپ فضایی جیمز وب آنرا به یکی از بزرگترین و پرهزینه ترین پروژه های تاریخ ناسا مبدل کرده است.
منبع: digitaler.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب