کشف اسرار قمرهای عجیب زحل با بررسی دهانه های برخوردی
یک مطالعه جدید نشان میدهد که دهانه های بیضوی نادری که روی دو قمر زحل موسوم به ˮتتیسˮ و ˮدیونˮ مشاهده شده اند، سرنخ های جدیدی را در مورد سن و شکل گیری این قمرها بدست می دهند.
به گزارش دیجیتالر به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، محققان موسسه تحقیقات ساوث وست(SwRI) با بهره گیری از داده های ماموریت "کاسینی" ناسا، دهانه های بیضوی قمرهای "تتیس"(Tethys) و "دیون"(Dione) را اندازه گیری کردند.
طبق بیانیه پژوهشگران، در صورتیکه دهانه های دایره ای، وقایعی نسبتاً رایج هستند و در وضعیت برخوردهای اجرام مختلف آسمانی با سیارات و قمرها شکل می گیرند، دهانه های بیضوی نادر هستند و اعتقاد بر این است که از برخوردهای آهسته و کم عمق تشکیل می شوند.
"سیرا فرگوسن" نویسنده ارشد این مطالعه و محقق فوق دکتری در موسسه تحقیقات ساوث وست می گوید: هدف کار ما پاسخ دادن به این پرسش است که این قمرها چند ساله هستند. برای پاسخ به این پرسش، من و همکارانم حفره های بیضی شکل روی سطح این قمرها را نقشه برداری کردیم تا اندازه، جهت و موقعیت آنها را تعیین نماییم.
شکل و جهت این دهانه های بیضوی نشان دهنده مسیر اجرامی است که ممکنست "تتیس" و "دیون" را تحت تاثیر قرار داده باشند. درک جهتی که تأثیرگذارهای احتمالی ممکنست از آن جهت آمده باشند، به نوبه خود به پژوهشگران اجازه داد تا سن این دو قمر را تخمین بزنند.
پژوهشگران در "دیون" که چهارمین قمر بزرگ زحل است، الگویی را در بین دهانه های بیضوی واقع در امتداد استوای آن مشاهده نمودند. بنظر می رسد این دهانه ها در جهت شرق به غرب هستند، در صورتیکه دهانه های نزدیک به قطب های این قمر جهت گیری های تصادفی تری را نشان می دهند.
پژوهشگران دهانه های بیضی شکل شرقی-غربی مشابهی را در ناحیه استوای "تتیس" که پنجمین قمر بزرگ زحل است، همراه با جمعیت های مشخصی از دهانه های با عرض جغرافیایی بالا که شبیه دهانه های قمر "تریتون" سیاره "نپتون" هستند، شناسایی نمودند که گمان می رود توسط اجرام کشیده شده توسط گرانش عظیم این غول یخی به وجود آمده اند.
بگفته پژوهشگران، بدین سبب اجرام مشابه ممکنست موجب ایجاد دهانه های با عرض جغرافیایی بالا شده باشند که در "تتیس" مشاهده شده اند.
"فرگوسن" می گوید: ما در ابتدا این الگو را به عنوان نماینده دو جمعیت برخوردی مجزا که این دهانه ها را ایجاد می کنند، تفسیر کردیم. یک گروه مسئول، ایجاد دهانه های بیضی شکل در استوا بود، در صورتیکه جمعیت دیگری با تمرکز کمتر ممکنست نماینده ی جمعیت پس زمینه ای منظم برخوردها در اطراف زحل باشند.
بگفته پژوهشگران، دهانه های استوایی ممکنست از دیسک های مستقل از زباله هایی که به دور هر قمر می چرخند یا از یک قرص تکه ای که هر دو قمر را تحت تأثیر قرار داده است، تشکیل شده باشند.
این تیم می خواهد یافته های خود در زحل را با سیارات دیگر مانند اورانوس مقایسه کند تا چگونگی شکل گیری این دهانه ها را تایید کند.
"فرگوسن" اضافه کرد: با بهره گیری از "تریتون" به عنوان راهنما، "تتیس" بطور منطقی می تواند میلیاردها سال عمر داشته باشد. این تخمین سنی بستگی به این دارد که چه مقدار ماده برای برخورد به سطح در چه زمانی در دسترس بوده است.
این تیم برای تایید یافته ها به داده های بیشتری نیاز دارد، اما تحقیقات جدید می تواند بینشی از شرایط شکل گیری این قمرها عرضه نماید.
"فرگوسن" می گوید: آیا اینجا منظومه ای کاملاً آشفته بوده و مواد از هر طرف به این قمرها برخورد می کردند یا یک سامانه منظم و مرتب وجود داشته است؟ این نخستین گام به سمت دیدگاه جدیدی در تاریخچه دهانه های این قمرها و منشاء و تکامل آنها است.
یافته های این پژوهشگران در مجله Earth and Planetary Science Letters منتشر خواهد شد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب