روشی نوین برای صیانت از استخوان ها در طول پرتودرمانی
دیجیتالر: پژوهشگران دانشگاه فلوریدا مرکزی آمریکا در مطالعه اخیرشان از طراحی نانوذره جدیدی که می تواند از استخوان ها در طول پرتودرمانی یا رادیوتراپی محافظت کند، آگاهی داده اند.
به گزارش دیجیتالر به نقل از ایسنا و به نقل از تی ان، درمان های سنتی سرطان با خطر لطمه رساندن به بافت های سالم همراه هستند برای اینکه همانطور که برای از بین بردن سلول های سرطانی کار می کنند، می توانند به بافت های سالم نیز لطمه برسانند. دانشمندان هم اکنون روی روش های درمانی مبتنی بر تکنولوژی نانو کار می کنند تا بر این محدودیت غلبه کنند و احتمال بقا را در چندین نوع سرطان بالا برند.
درمان های سرطان هم اکنون به جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی محدود می شوند. هر سه روش، خطر لطمه به بافت های طبیعی یا ریشه کنی ناقص سرطان را به همراه دارند. نانوفناوری، روشی برای هدف قرار دادن مستقیم و گزینشی سلول های سرطانی با روش های شیمی درمانی، بهبود جراحی تومورها، افزایش اثربخشی روش های درمانی مبتنی بر پرتو و سایر روش های درمانی فعلی بشمار می رود.
بتازگی "ملانی کواتاپ"(Melanie Coathup) و "سودیپتا سیل"(Sudipta Seal) مهندسان علوم مواد دانشگاه فلوریدا مرکزی، یک نانوذره "اکسید سریم"(cerium oxide) که یک آنزیم مصنوعی است را طراحی نموده اند که از استخوان ها در مقابل لطمه ناشی از تشعشعات پرتودرمانی محافظت می کند.
این نانوذره همین طور توانایی هایی در بهبود بازسازی استخوان، کاهش از دست دادن سلول های خونی و کمک به از بین بردن سلول های سرطانی نشان داده است.
تقریباً ۵۰ درصد از بیماران سرطانی پرتودرمانی می شوند و پرتودرمانی نیز یک روش درمانی است که در آن از ذرات حامله الکتریکی برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می شود. حدود ۴۰ درصد از بیماران با این روش درمانی بهبود می یابند. با این وجود، لطمه به استخوان یک عارضه جانبی است که بر روی ۷۵ درصد از بیمارانی که پرتودرمانی دریافت می کنند، تاثیر می گذارد.
کواتاپ اظهار داشت: استخوان به سبب محتوای کلسیم بالای آن، ۳۰ تا ۴۰ درصد بیش از سایر بافت ها تشعشعات را جذب می کند و بدین سبب یک محل لطمه پذیر است. پرتوهای حاصل از پرتودرمانی، استخوان را شکننده می کند و بعد از آن استخوان به آسانی می شکند و به سبب لطمه ناشی از تشعشع، خیلی از افراد قادر به ترمیم شکستگی استخوان خود نیستند. در بعضی افراد، این امر به قطع عضو برای رفع عارضه منجر می شود.
در صورتیکه پرتوهای حاصل از پرتودرمانی مستقیما به سمت تومور قرار می گیرند، بافت سالم اطراف آن نیز لطمه می بیند و می تواند خیلی از مشکلات سلامتی را برای بیماران بوجود آورد.
کواتاپ اظهار داشت: هم اکنون، هیچ دارو یا درمانی قطعی برای صیانت از بافت سالم در مقابل لطمه ناشی از تشعشع وجود ندارد. این نه فقط برای بیماران سرطانی که تحت رادیوتراپی قرار می گیرند یک مشکل است، بلکه برای فضانوردان و اکتشافات اعماق فضا در آینده نیز مشکل به وجود می آورد.
گروهی از آنزیم ها به نام آنتی اکسیدان ها کار دفاع طبیعی بدن در مقابل تشعشعات را برعهده دارند اما این سیستم دفاعی به آسانی تحت تاثیر تشعشعات قرار می گیرد و به تنهایی نمی تواند از بدن در مقابل لطمه محافظت کند.
در این مطالعه پژوهشگران، نانوذره اکسید سریم یا نانوسریا(nanoceria) را طراحی کردند که فعالیت این آنتی اکسیدان ها را تقلید می کند و مکانیسم دفاعی قوی تری در صیانت از سلول ها در مقابل لطمه دی. ان. ای به وجود می آورد.
سیل اظهار داشت: نانوسریا با ساختار شبکه ای احیاکننده ای که بطور خاص طراحی شده است، کار می کند و مسئول از بین بردن گونه های مضر اکسیژن فعال(که محصول جانبی پرتو درمانی است) می باشد.
کواتاپ این ماده را در موش های زنده دریافت کننده پرتودرمانی آزمایش کرد.
کواتاپ اظهار داشت: مطالعه ما نشان داد که قرار گرفتن موش ها در معرض تشعشعات در سطوح مشابهی که به بیماران سرطانی فرستاده می شود، به استخوان های ضعیف و لطمه دیده منجر می شود. با این وجود، زمانی که حیوانات را با این ماده درمان کردیم، قبل و طی سه دوز ارسال پرتو در طول سه روز، متوجه شدیم که استخوان صدمه ای ندیده است و قدرتی مشابه استخوان سالم دارد.
این مطالعه همین طور نشان داد که درمان با کمک این نانوذره به کشتن سلول های سرطانی کمک کرده و در مقابل از میان رفتن گلبول های سفید و قرمز خون که بطور معمول در بیماران سرطانی رخ می دهد، محافظت می کند. تعداد کم گلبول های سفید و قرمز به این معنا است که بیمار بیشتر مستعد مبتلاشدن به عفونت است و کمتر قادر به مبارزه با سرطان است و بیشتر خسته می شود. یافته جالب دیگر این است که این نانوذره همین طور توانایی سلول های سالم را برای تولید آنتی اکسیدان های بیشتر، کاهش التهاب(که منجر به از دست دادن استخوان می شود) و تشکیل استخوان را تقویت می کند.
تحقیقات آینده بدنبال تعیین دوز و تجویز مناسب این نانوذره و بررسی بیشتر چگونگی کمک نانوذره به کشتن سلول های سرطانی خواهد بود. پژوهشگران همین طور مطالعات خودرا در حوزه سرطان سینه متمرکز خواهند کرد، برای اینکه زنان بیش از مردان در معرض لطمه استخوان هستند.
کواتاپ در اختتام اظهار داشت: بیماران سرطانی هم اکنون با یک بیماری مبارزه می کنند. آنها نباید نگران شکستگی استخوان و لطمه بافت نیز داشته باشند. بدین سبب امیدواریم این پیشرفت به بیماران کمک نماید تا به زندگی عادی و سالم برگردند.
یافته های این مطالعه در مجله "Bioactive Materials" انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب